रोल्पा , १६ वैशाख ।
‘मलाई हिजोका दिनहरु केही याद छैन । बुवा इन्डिया गएको केही दिनमा आमाले दोस्रो बिहे गरेपछि दिदी र म मात्र घरमा भयौँ । दाइ र भाइ कता थिए, सम्झना छैन ।’
तत्कालीन माओवादी बिद्रोहका समय करिब १७ वर्षअघि परिवारबाट बिछोड भएका काले उर्फ प्रताप सिंह घर्तीले भने ‘बुवा इन्डियाबाट आउँदा पनि घर नबसी कताकता जानुहुन्थ्यो । यस्तैमा दिदी मनमाया माओवादीमा लागिन । माओवादीमा लागेपछि दिदी कहिलेकाहीँ बन्दुक बोकेर घर आउन थाल्नुभयो । यस्तैमा एक दिन मलाई पनि आफुसँगै लैजानुभयो ।’
घर छाडेको केही समयपिछ माओवादीले नै मनमाया भिडन्तमा मरिएको भनेपछि आफू माओवादी छाडेर भागेको बताउँछन, प्रताप ।
‘तेरी दिदी लडाइमा मरी भनिदिए । माओवादीले धेरै ठाउँ घुमाए । दुस्ख दिए । अति भए पछि भागेर हिडेँ,’ उनले भने । तर उनको दिदीका बारेमा यथार्थ जानकारी अहिलेसम्म पनि पाउन सकेको छैनन् । आजको नागरिक दैनिकमा समाचार छापिएको छ ।
माओवादी छाडेर भागेपछि प्रतापले १७ वर्षजति निकै असहज जीवन बिताए । माओवादी शान्तिप्रकृयामा फर्किएको दशक बित्दा पनि उनी घर नफर्किएपछि कतिले उनको लडाइँमा परेर मृत्यु भइसकेको अन्दाज पनि लगाए ।
